POCZĄTEK NASZEJ SZKOŁY

Jest rok 1814. Na kongres do Wiednia zjeżdżają koronowane głowy państw i przedstawiciele rządów europejskich, a wszystko po to, aby przywrócić dotychczasowy ład na Starym Kontynencie zburzony przez Napoleona. Sprawa, która rozpala oczekiwania Polaków i bezpośrednio ich dotyczy to niepewna przyszłość ziem Księstwa Warszawskiego, utworzonego w 1807 r. przez Cesarza Francuzów. Stanowi ono bowiem namiastkę państwa polskiego i przynajmniej takim w oczekiwaniach Polaków tli się nadzieja, że pozostanie, nie mogąc uzyskać nic więcej. Decyzją najważniejszych mocarstw staje się jednak inaczej i z ziem tegoż zostają utworzone, Królestwo Polskie związane unia personalna z Rosją, Wielkie Księstwo Poznańskie, będące integralna częścią Prus oraz Wolne Miasto Kraków.

Rzeczpospolita Krakowska, bo taką nazwą też się posługiwano graniczyła z Rosją, Prusami i Austrią. Na jej terytorium znajdowały się – poza Krakowem – 224 wsie (ok. 60% z nich było w rękach prywatnych właścicieli) i 3 prywatne miasteczka: Chrzanów, Trzebinia i Nowa Góra. W obszarze Wolnego Miasta Krakowa znajdowały się Płoki.

Aktem z 3 maja 1815 roku nadano Wolnemu Miastu wstępną konstytucję. Na jej mocy władza wykonawcza należała do Senatu Rządzącego, złożonego z prezesa i 12 członków, z których 8 wybierało Zgromadzenie Reprezentantów, a po 2 kapituła i uniwersytet. Inicjatywa ustawodawcza oraz wyłączność w organizowaniu policji i administracji dawała Senatowi przewagę nad Zgromadzeniem i to właśnie z inicjatywy Senatu Wolnego Miasta Krakowa w 1819 r. powstała szkoła parafialna w Płokach.